გავიცანი ისე უბრალოდ,ზოგადად ინტერნეტ სივრცეში,მერე ბევრი საერთო დავუჭირე,შეხვედრა მთხოვა და მეც დავთანხმდი.უბრალოდ წავედით და ყავის სმა დავიწყეთ.ვსაუბრობდით მუსიკაზე,წიგნებზე ხელოვნებაზე,ქართული ტრადიციულიც "შევუბერეთ" და ოჯახები მოვიკითხეთ.ან ერთი სიტყვით კარგად შევეწყვეთ.ბოლოს მასთან ავედით,ავედით ჩემი საყვარელი წიგნის წამოსაღებად რომელსაც მჩუქნიდა.მერე ჩემს სახლში პირველად ხარ და ეს უნდა ავღნიშნოთო,საუკეთესო კონიაკი გადმოიღო,რომელიც 2 ჭიქაზე უკვე მომეკიდა,ისიც ბევრს სვამდა ვერც მე გავითვალისწინე რომ წასასვლელი ვიყავი და ცოტა შემოვთვერი,მაგრამ მერე გამახსენდა რომ თბილისის სახლში არავინ მელოდებოდა და აღარც გავცჩერდი.ძალიან გამომწვევი და სექსუალური იყო: ალუბლებივით ლამაზი წითლად შეფერილი ლოყები,მარწყვივით მოვარდისფრო დიდი ტუჩები,სავსე მკერდი კი მის წელთან და კისერთან ისე ლამაზად იყო შეწყობილი რომ მხოლოდ უნდა გენახა ეს საოცრება!
– ვაი შენს მტყვნელს…ერთხელ კი გავიფიქრე მაგრამ გულში ჩამეცინა და გავატარე ჩვეუი ირონიით.მისი ოთახიც ვნახე, ფერთა სპექტრი არეული ( რაც მის სულიერებაზე მიუთუთებდა) დანარჩენი ყველაფერი თავის ადგილზე იყო, ჩემი ყურადღება მხოლოდ მაგიდის გამოხსნილმა უჯრამ მიიქცია მაგრამ მაგაზე თვალი დავხუჭე, არადა მაინტერესებდა რას ინახავდა.ვერც კი მივხვდი როგორ აღმოვჩნდი მასთან ერთად საწოლზე,დიდი იყო ლამაზიდა ალბათ კონფორტულიც.კიდევ დავლიეთ მერე მითხრა ახლა რომ თვალები დახუჭო შეიძლებაო?გამიკვირდა მაგრამ დავხუჭე,ნელ-ნელა ტუჩის მაღლა და ცხვირის დაბლა ოდნავი სიფრთხილით მონაბერი ჰაერი ვიგრძენი,მერე არყის სუნი და რბილი შეხება ტუჩებზე.
ტანში მთლიანად რაღაც უცხო სხეულმა გაირა ალბათ ის ჩემი ნორმალური მეორე "მე" იყო ასე დამტოვა მარტო.
რბილი შეხება ოდნავ სველი ტუჩები,წელზე მოხვეული ცივი მკლავები, და უცებ შევიგრძენი იმ ლოგინის სიდიადე (რბილი იყო).
ოდნავ შევკრთი მაშინ როცა მაიკა გამხადა, თვალებში მიყურებდა და უფრო ქვევით და ქვევით მიიწევდა,არ მოუცილებია მწვანე თვალებიდან პირდაპირ ჩემს თვალებზე მომართული ხედვა,ვიგრძენი როგორ მიიმართებოდა ჩემი საშოსკენ,მსიამოვნებდა რასაც ვგრძნობდი,თავი ასწია თვალებით მკითხრა მინდოდა თუ არა და მეც დავხარე თავი თანხმობის ნიშნად..მერე უცებ ვიგრძენი რომ მისი ვხდებოდი,უჩვეულო და უნაზეს ხმას გამოვცემდი,ისიც მყვებოდა უცებ გავმწარდი და მივხვდი რომ მისმა ლამაზმა პირსინგიანმა ენამ გააპო გზა უსასრულობისაკენ,ვგრძნობდი როგორ იღვრებოდა სხეულში სიამოვნება ვგრძნობდი და რითმულად მივყვებოდი მის ენას,რომლის გარეშეც მგონი არაფერი გამოგვივიდოდა. ეს სიამოვნება სადღაც ნახევარი საათი გაგრძელდა,
– მიდი არგაჩერდე,მიდი მიდი არ გაჩერდე, მიდი აი აი აი…მმმ სწრაფად ჩავისუნთქე და ამოვისუნთქე,ის იყო ის დრო,ის საამური წამი ისეთი როგორიც არასდროს მიგრძვნია ჩემს ქმართანაც კი. მეგონა დასრულდა,არა..ალბათ კონიაკის ბრალი იყო,ისევ მაკოცა მეც დავეწაფე და გემრიელად მივირთმევდი.სურვილი არ მქონდა გაჩერების,ისევ რითმული მოძრაობა,კბენა ყურის ძირში ალბათ მიხვდა რომ ამით მაგიჟებდა და აი დამთავრდა ორმხრივი სიამოვნება,მერე უსიტყვოდ დამადო თავი და დავიძინეთ.
დილით ჩემს მკერდზე წერილი დამხვდა ასეთი სათაურით,: ჩემო ….. ჩემო კარამელივით ტკბილო,ოდესმე გაგახსენდები,თუ ოდესმე შეგიძლია აქ მომაკითხო,მე წავედი კიარადა გავფრინდი,ბინა შენია,კიარადა ჩვენია.
გაკვირვებული ავდექი ვერაფერზე ვფიქრობდი, წასვა დავაპირე როცა გამოხსნილ მაგიდის უჯრას შევხედე, ქვევით ჩემი ფოტო ეგდო ნახევრად მოხეული…შიგნით კი უკვე აღარაფერი დამხვდა.ჩემთვის ყველაფერი გასაგები გახდა!
No comments:
Post a Comment